Heling

Heling
komt vaak zonder waarschuwing.
Als golven
die ineens door je heen spoelen.

Je huilt,
zonder reden.
Of juist om álles
waar je zo lang geen woorden voor had.

Soms is het verdriet oud,
en heeft je lijf het al die tijd gedragen.
Soms is het nog maar net geraakt
en wil het meteen al weer weg.

Maar altijd
wil het gezien worden.
Gevoeld.
Vrijgelaten.

Want tranen…
dat zijn geen zwaktes.
Het zijn zinnen
die het hart niet uit kon spreken.
Wat zachtjes ontdooit
om eindelijk gevoeld te mogen worden.
Parels van je ware gevoel.
Zacht bewijs
van alles wat je al die tijd gedragen hebt
zonder dat iemand het zag.

Ook al huil je soms
om niets…
dat niets
draagt alles.

Laat het stromen.
Omdat iets in jou weet
dat het tijd is om los te laten.

e lichaam weet
wanneer het tijd is.
En elke traan
maakt ruimte
voor wie jij werkelijk bent.

Heling
is niet breken.
Het is openen.
En als dat gebeurt
in iemands aanwezigheid,
in een ruimte waar je jezelf durft te zijn, dan is dat geen last, maar een zegening.

Een mens dat openbreekt
laat je het mooiste zien
wat er is:
Vertrouwen.
Puurheid.
Waarheid.

Laat het welkom zijn.
Laat het gezien worden.
Als iets echts.
Als iets kostbaars.
Als een eerbetoon
aan hoe wonderlijk het is
dat we kunnen helen
door te voelen.
Als het grootste geschenk
dat iemand je kan geven.

Liefs Yvonne 💛

 

Voel je herkenning in deze woorden
en wil je delen, verzachten, of thuiskomen in jezelf?
Voel je welkom bij een Regenboogsessie.

22-4-2025