Onder de zwaarte...

Onder de zwaarte klopt altijd het licht 

Er hangt een collectieve zwaarte in de lucht.
Een vermoeidheid die diep in het lichaam kruipt, alsof alles drukkend en benauwd is.
Veel mensen voelen onrust en ongemak – en willen er zo snel mogelijk van af.

Toch laat juist deze druk zien wat verborgen lag.
De systemen die ons jarenlang houvast gaven, beginnen hun scheuren te tonen.
Door die barsten heen wordt iets anders zichtbaar: het kloppende hart,
de menselijkheid die nooit verdwenen is,
de ziel die weer om aandacht roept.

Het voelt chaotisch, ja.
Maar chaos is vaak het voorportaal van iets nieuws.
Waar oude controle afbrokkelt, zoekt het ongeziene zijn weg naar boven.
Niet om ons te overspoelen, maar om ons weer te herinneren aan wat werkelijk leeft en klopt.

Misschien vraagt het van ons iets eenvoudigs, iets kleins:
een diepe adem, een moment van zachtheid,
het vertrouwen dat we niet hoeven fixen of vluchten,
maar alleen aanwezig blijven.

Want onder de zwaarte klopt hoop.
Onder de vermoeidheid leeft een stille kracht.
Onder de chaos wacht een nieuwe ordening,
één die niet van buitenaf wordt opgelegd,
maar uit het hart geboren wordt.

En misschien is dit precies wat de ziel ons influistert:
Blijven ademen. Blijven vertrouwen.
Je laten dragen.
Het licht vindt altijd zijn weg, ook als het nog niet zichtbaar is.

Liefs,
Yvonne ♥️

 

Voel je de zwaarte en zoek je ademruimte?
Wees welkom bij een Regenboogsessie.
www.kleurendroom.nl

21-8-2025