Wanneer je geraakt wordt...
De wereld is vol wijsheid. Overal worden boodschappen gedeeld, inzichten verspreid, lessen aangereikt. In het spirituele veld, of zoals ik het liefkozend noem 'spiri wiriland', lijkt er een eindeloze zoektocht gaande. We willen thuiskomen in onszelf, onze frequentie verhogen, lichter worden. De liefde in en om ons heen laten groeien.
En wat een bijzondere tijd om in te leven! Bewustzijn groeit, oude patronen komen aan het licht, verbindingen verdiepen zich. We ontwaken steeds meer in wie we werkelijk zijn. Dat is uiteindelijk waar het allemaal om draait: Liefde! Dáár wordt mijn hart en ziel blij van. Want ondanks alle chaos en beweging zie ik steeds weer de schoonheid van deze tijd: de kracht, de mogelijkheden, de groei.
En toch… is het vaak zo dat, hoewel we op zoek zijn naar wijsheid en groei, de ware integratie soms wat langer op zich laat wachten. We proberen verschillende benaderingen, sessies en middelen, maar soms lijkt het alsof de essentie niet altijd volledig binnenkomt. Het blijft dan vaak bij de kennis en woorden, zonder dat het helemaal diep in ons hart landt. En dat is oké. Het is allemaal een proces van leren, en soms is de tijd er gewoon nog niet.
Het doet me denken aan scheikunde op school. De theorie? Die gleed aan me voorbij. Maar zodra het practicum begon, zodra er iets misging, zodra er wrijving ontstond in de samenwerking, dán werd ik wakker. Dán ontstond de leerschool. Niet door de lessen op papier, maar door de ervaring zelf. Door de chaos, de pijn, het ongemak.
Zo werkt het ook in het leven. Ware groei ontstaat niet door alleen maar te begrijpen, maar door te voelen. Door te ervaren. Door geraakt te worden.
Wanneer een boodschap je diep raakt, wanneer er iets in je wordt aangewakkerd, geprikkeld of zelfs boos maakt, dan is daar een deur. Een uitnodiging. Iets in jou wil gezien worden.
Veel mensen reageren op mijn woorden, soms in stilte, soms openlijk. Sommigen voelen zich diep gesteund, anderen voelen zich misschien ergens door aangesproken. Er zijn mensen die me volgen, maar ook die ervoor kiezen om in stilte te blijven of vasthouden aan wat voor hen bekend voelt. Iedereen is op zijn eigen pad, en dat is precies zoals het hoort. We lopen allemaal onze eigen weg, in ons eigen tempo, met de inzichten die we op dit moment nodig hebben.
Wat mij het diepst raakte, wat mijn hart voorgoed opende, waren de momenten waarop ik mijn naasten zag worstelen om hun ware stem te laten horen. Tot het allerlaatste moment verborgen achter een muur van angst voor het oordeel van anderen. Ongeneeslijk ziek, en toch niet in staat om volledig zichtbaar te zijn in hun waarheid. Ik heb ze zien lijden, niet alleen door hun ziekte, maar door het hartzeer, de pijn en het verdriet dat hen van binnen verteerde. De woorden die ze niet durfden uitspreken, de verlangens die ze wegduwden, de last die ze meedroegen. Tot hun lichaam het niet langer kon dragen. Tot het leven uit hen wegvloeide, zonder dat ze ooit werkelijk vrij waren geweest in hun waarheid.
Dat is waarom ik deel. Dat is waarom ik me zichtbaar maak, ook als het schuurt, ook als het confronteert. Niet om aardig gevonden te worden, maar omdat ik voel dat dit is waarom ik hier ben. Omdat ik weet hoe het voelt als je nooit werkelijk gezien wordt.
Als je iets leest wat je raakt, op welke manier dan ook, weet dan dat je een keuze hebt. Neem je het persoonlijk? Of gebruik je het als een kans om dieper te kijken?
Wanneer een boodschap uit een zuiver hart komt, wanneer iemand deelt vanuit liefde en eigen ervaring, dan kun je dat voelen. Dan hoeft het je niet te bedreigen. Dan kun je het neutraal ontvangen, met compassie.
Vele meesters en grootheden zijn in eerste instantie verguisd om het delen van hun waarheid. Zelfs gekruisigd om het delen van liefde en vergeving.
Maar hoe bekend dit verhaal ook is, hoe vaak het ook herhaald en gedeeld wordt, hoe maken we werkelijk het verschil? Hoe brengen we verandering?
Mijn ervaring is dat transformatie pas echt plaatsvindt wanneer we het doorléven. Niet alleen door kennis te vergaren, maar door zelf de diepte in te gaan. Door de pijn heen te voelen, door de lessen niet alleen te begrijpen, maar ze te belichamen.
En als je dat eenmaal hebt ervaren, als je zelf door dat vuur bent gegaan, dan wil je niets liever dan een ander diezelfde pijn besparen. Niet door de lessen van hen over te nemen, maar door te laten zien dat er een weg is. Een weg die je uitnodigt om voor je eigen waarheid te gaan staan, in liefde en vrijheid. Dat is het pad dat we allemaal kunnen bewandelen, door liefde te blijven kiezen, zelfs als het ongemakkelijk is.
Weet dat daar waar het het meest schuurt tussen mensen, de grootste zielenliefde ligt. Dat we elkaar niet afstoten, maar dat we juist in elkaar onze diepste lessen kunnen vinden.
Echte transformatie gebeurt niet in een ivoren toren. Het gebeurt in het rauwe leven. In de dagelijkse spiegels. In de mensen die het dichtst bij je staan.
En wanneer je durft te voelen wat er echt aangeraakt wordt… Wanneer je het gesprek durft aan te gaan, in openheid, eerlijkheid en liefde… Dan ontstaat er iets magisch.
Laten we niet vergeten hoe mooi het leven en de liefde is. Dat we mogen genieten, lachen, ons verwonderen en geraakt worden. Dat we dankbaar mogen zijn voor het geschenk van het leven en mogen groeien naar de mooiste versie van onszelf, in verbinding met alles en iedereen om ons heen.
Dit is precies waar mijn missie om draait: mijn waarheid delen, soms in stilte, soms met de buitenwereld. Zo binnen, zo buiten. In balans, zowel voor mezelf als voor jou. Misschien inspireert het je, misschien raakt het iets in jou wat gezien wil worden. En dat is precies wat mijn hart doet stromen: delen, voelen en samen groeien.
Laten we het leven omarmen met een open hart, een sprankeling in onze ogen en een glimlach die doorstraalt in alles wat we doen. Want wat een wonder is het om hier te zijn!
De waarheid die we vanuit ons hart delen, bevrijdt ons. Het is iets om te bewonderen, zowel in onszelf als in elkaar. Liefde draait om het volledig zijn van wie we werkelijk zijn, ons authentieke, pure Zelf. Alleen dan komen we écht thuis in onszelf.
Liefs Yvonne ❤️
Afbeelding: geen idee maar dank!
Voel je dat er iets in jou resoneert, dat er iets aangeraakt wordt en gezien wil worden? Je bent welkom bij een Regenboogsessie.
22-3-2025
