De heiligheid van stilvallen

Het was stil.
Niet omdat ik dat wilde,
maar omdat mijn lichaam stopte.

Er gebeurde iets in mij
dat me terugbracht naar de basis.
Naar ademen.
Naar voelen.
Naar zijn.

Ik had niets te geven.
Niets op te lossen.
Geen zin in adviezen.
Geen ruimte voor ruis.

En wat ik daar aantrof,
was niet alleen kwetsbaarheid,
maar ook waarheid.
Een diepe zachtheid.
Een laag die ik anders voorbij leef.

In die stilte voelde ik opnieuw
hoe genezend het is om niets te nemen.
Niet te grijpen.
Niet te vullen.
Niet te willen dat het anders is.

Gewoon aanwezig zijn
bij wat is.
Ook als het rauw is.
Juist dan.

We zoeken zo snel naar oplossingen.
Maar soms is het lichaam wijzer dan de geest.
Soms weet het precies wat het nodig heeft:
rust.
ruimte.
vertrouwen.

En soms…
komt genezing niet door te doen,
maar door te durven laten.

Liefs, Yvonne ♥

 

Durven we de situatie aan te kijken voor wat die is?
En te vertrouwen op het meest eenvoudige —
en misschien ook wel het meest vergeten:
ons eigen lichaam.

Het is al zo lang onze bondgenoot.
Misschien hebben we helemaal niet veel nodig,
omdat ons systeem zélf zo intelligent en afgestemd is.

Hoeveel van wat we nemen is eigenlijk voor ons lijf — en hoeveel voor ons hoofd?

Wees welkom bij een Regenboogsessie.

7-7-2025