Hoge bomen vangen veel wind

Er zijn momenten dat stilte verkeerd begrepen wordt.
Dat terugtrekken wordt gezien als afstand.
Maar achter die stilte leeft geen kilte.
Er leeft liefde — een hart dat zijn licht bewaakt.

Wie straalt, wie zijn innerlijk werk doet, wordt een magneet voor anderen.
Niet altijd om wie je bent, maar om de energie die je draagt.
Alleen al door aanwezig te zijn laad je anderen op.
En vaak gebeurt dat zonder dat zij zelf veranderen of hun eigen werk doen.

Daarom trekken velen aan je.
Verwachten een reactie, een gebaar, een woord.
En als je zwijgt of je ruimte bewaakt,
wordt het al gauw verkeerd begrepen.

Maar bescherming is geen afwijzing.
Het is trouw blijven aan je hart.
Het is zorg dragen voor de bron die je draagt.

Want energie is levensenergie.
Ze is heilig.
En wie diep geworteld is, voelt hoe uitputtend het kan zijn
wanneer verwachtingen, roep om aandacht of afhankelijkheid
steeds opnieuw aan je trekken.

Daarom sluiten zuivere mensen soms hun poort.
Niet om buiten te sluiten,
maar om het licht binnenin helder te houden.

Zodat creatiekracht kan blijven stromen,
zonder te lekken in dat wat niet voedt.

Wat vaak niet wordt gezien:
de weg naar dit licht is zwaar.
Het vraagt moed, vallen en opstaan,
verlies, doorleven en telkens opnieuw kiezen voor liefde.

Wie helder straalt,
heeft diepe dalen gekend.
Juist daardoor schittert het licht zo puur.

En dat ís de gouden draad:
de weg door donkerte heen,
naar de bekroning van je innerlijk podium.
Geen geschenk van buitenaf,
maar een rijkdom die je zelf hebt bewerkt,
laag voor laag, dal na dal,
tot je ziel begon te glanzen.

En dat licht trekt aan.
Soms uit bewondering, soms uit gemak,
soms alleen om even mee te liften.

Daarom is bescherming geen muur van afstand,
maar een bedding van liefde.
Alleen in die bedding kan scheppingskracht vrij blijven stromen.

Er is een verschil.
Tussen macht en ziel.
Tussen succes dat gebouwd is op ego, strategie en manipulatie,
en licht dat groeit uit trouw, moed en innerlijke kracht.

Het ene schittert aan de buitenkant, maar voedt niet.
Het andere leeft van binnenuit,
doorleefd, echt en zuiver.
En dat verschil voel je.

Daarom trekken artiesten, creatieve zielen en bewuste mensen zich soms terug.
Niet omdat ze de wereld niet liefhebben,
maar juist omdat ze trouw zijn aan hun hart en ziel,
en aan de missie die hen door het leven draagt.

Zij weten dat ze alleen werkelijk kunnen bijdragen
door hun licht te beschermen.
Want juist door te stralen
dienen ze de wereld en de mensheid het meest.

Hun energie is niet vanzelf ontstaan.
Ze is bevochten,
door diepe dalen en moedige keuzes.
En wie eenmaal voelt hoe kostbaar dit is,
beschermt het met zijn leven.

Dat is de ware overwinning:
je innerlijk podium eren,
je kroon dragen,
je energie heilig houden.

Het is niet eenzaam aan de top.
Het is de bron van leven,
waar macht geen plaats heeft,
en liefde alles draagt.

👑

Liefs,
Yvonne

 

♦  Ik neem mijn heilige stilte,
om mijn energie te wijden aan nieuwe creaties,
naast de blogs en sessies die ik deel.

Voor wie mij wil bereiken: www.kleurendroom.nl

3-9-2025