Liefde die blijft
Liefde is niet het woord dat wordt gesproken,
maar de ruimte die overblijft wanneer alles is gezegd.
Ze is niet de golf van emotie,
maar de oceaan die haar draagt.
Ze zoekt geen gelijk,
ze wil niet winnen of overtuigen —
ze herinnert.
Herinnert aan wat al heel was,
lang voordat pijn een naam kreeg.
Liefde blijft
waar oordeel oplost,
waar stilte luistert,
waar aanwezigheid voldoende is.
Ze hoeft niets vast te houden,
want ze verliest niets.
Ze wacht niet op erkenning,
want ze is de erkenning zelf.
Liefde die blijft
is geen hand die trekt,
maar een hart dat open blijft —
zacht, trouw,
geduldig als adem,
eeuwig als licht.
Liefs,
Yvonne 💕
Liefde is niet tijdelijk of voorwaardelijk,
maar een constante aanwezigheid —
zacht en krachtig tegelijk,
geduldig, zonder druk, en vol vertrouwen.
Ze vormt de bedding van verbinding
en herinnert ons eraan
dat wat echt is, nooit verloren gaat.
Vandaag, op 11·11,
In deze poort van licht en herinnering,
eer ik de liefde die nooit verdween.
De 155 zielen, voortlevend in stilte.
Die 25 jaar geleden in Kaprun hun reis vervolgden,
en de 25 dierbaren die in mijn hart blijven ademen.
Hun licht beweegt nog steeds door alles heen —
in herinnering, in liefde,
in de adem van het leven zelf.
Liefde die blijft —
zij weeft zich door tijd en ruimte heen,
ze herinnert ons eraan
dat we nooit echt gescheiden zijn.
11-11-2025
