Vaak grijpen we naar eten,

Vaak grijpen we naar eten,
zonder dat we echt honger hebben.
Of we houden het juist weg,
alsof controle ons rust moet geven.
Maar diep vanbinnen
vraagt iets om verzachting.
Om aandacht.
Om ruimte.

Toch proberen we het vaak op te lossen
met wilskracht, regels of controle.
We denken dat het aan ons eten ligt,
maar eten is zelden het echte probleem.
Het is wat eronder leeft
dat gehoord wil worden.

Je lijf wil niet méér van jou.
Het wil jou.
Jouw aanwezigheid.
Jouw rust.
Jouw zachtheid.

Zolang we blijven vechten,
blijven fixen,
blijven doorzetten,
blijft het patroon zichzelf herhalen.
Want je pakt dan het gedrag aan,
maar niet de oorzaak.

Het gaat niet om discipline.
Het gaat om begrijpen.
Wat voel je écht?
Wat houd je vast?
Wat durf je nog niet aan te kijken?

Je hoeft niets te forceren.
Niet meer te doen.
Niet strenger te zijn.
Je mag juist zachter worden.
Eerlijker.
Liefdevoller naar jezelf.

De balans in je lijf
begint bij rust in je binnenwereld.
Niet bij een dieet.
Niet bij een strakker schema.
Maar bij ruimte om te voelen
wat er werkelijk leeft in jou.

Of je nu te veel eet
of te weinig durft te nemen —
het verlangen daaronder
is vaak hetzelfde.
Gezien worden.
Gevoeld worden.
In zachtheid.

Geen tijdelijke trucjes meer,
maar echt willen begrijpen
waar het vandaan komt.
En zachtjes leren luisteren
naar wat jij nodig hebt
om weer in balans te komen.

Zodat je eindelijk de strijdbijl met eten kunt neerleggen.
En meer kunt leven,
zoals je werkelijk bent.

⸻

Liefs Yvonne 🌿

 

Voel je dat deze woorden iets in je aanraken?
Dan ben je welkom in een Regenboogsessie.
Een zachte plek om te voelen wat er in jou leeft.
Zonder moeten.
In jouw tempo.

20-7-2025