Voor wie het lichaam volgt

Ik ben niet op aarde om mezelf te bewijzen.
Ik ben niet hier om iets te overwinnen,
maar om te herinneren wie ik ben.

Mijn lichaam heeft me niet tegengehouden,
het heeft me teruggebracht naar binnen.

Wat voor de buitenwereld stilstand lijkt,
is voor mij een weg naar binnen.

Waar anderen zoeken naar oplossingen,
genezing af laten hangen van anderen,
zocht ik naar stilte.
En in die stilte vond ik mezelf terug.

Ik hoef niets te overwinnen
om heel te zijn.
Ik ben al heel —
ook in mijn kwetsbaarheid,
ook in mijn niet-kunnen.

Wat van buiten lijkt op stilstand,
is van binnen een reis.
Wat voor anderen voelt als beperking,
is voor mij een poort naar diepere waarheid.

Ik ben niet minder waard
omdat ik minder doe.
Mijn waarde ligt niet in mijn daadkracht,
maar in mijn aanwezigheid.

Ik ben niet verdwaald.
Ik ben vertraagd,
zodat ik niets meer hoefde te forceren
en kon thuiskomen
in wie ik werkelijk ben.

Liefs, Yvonne 🌿

Soms zien mensen alleen wat zichtbaar is.
Maar daarachter leeft een verhaal,
een waarheid,
een lange reis.
Die dieper is dan het zichtbare.

Hoe zie jij mij?

Als iemand die beperkt is?
Die zich verschuilt?
Die het niet goed doet
of het zelf in stand houdt?

Of zie je iemand die
omarmt waar ze staat —
die haar pad leeft zonder schaamte,
zonder strijd,
in zachtheid,
in trouw?

Iemand die zichtbaar is zoals het is:
niet perfect,
niet altijd zoals ze zou willen,
maar echt.

Mijn hulpmiddel is geen tekort.
Het is een spiegel.
Hoe je naar mij kijkt,
zegt misschien wel iets over
hoe je naar jezelf kijkt.

En wat je ook voelt:
alles mag er zijn.
Jouw blik is welkom.
Jouw eerlijkheid ook.

 

Wil jij ook de stilte in jezelf terugvinden?
Wees welkom bij een Regenboogsessie.

29-7-2025