Wat als je je ziel allang verkocht hebt – zonder het te weten?
We denken bij ‘je ziel verkopen’ aan duistere pacten, macht en roem.
Aan artiesten die hun licht verliezen voor applaus.
Aan deals in achterkamertjes.
Aan ‘anderen’.
Maar het gebeurt veel dichterbij.
Elke dag.
Zonder bloed, zonder handtekening,
maar wél met gevolgen.
Je ziel verkoop je…
wanneer je haar niet meer voelt.
Wanneer je keuzes maakt die haaks staan op je wezen, en je dat niet eens meer merkt.
Wanneer je lichaam verkrampt, maar je doorgaat.
Wanneer je stem zwijgt, maar je lacht voor de vorm.
Wanneer je iets creëert dat misschien mooi oogt – maar waar je ziel niet meer in woont.
Dat is de échte deal.
Geen duivel. Geen dollars.
Maar het ruilen van je waarheid voor (schijn)veiligheid.
Je innerlijk weten voor bevestiging.
Je levend licht voor applaus.
En het gebeurt zo vaak…
– De man die zichzelf sterker voordoet dan hij is, tot hij niets meer voelt.
– De vrouw die haar fijngevoeligheid verdooft om door te kunnen gaan.
– De kunstenaar die iets moois maakt, maar zijn hart er niet meer in voelt.
– De werker in de zorg, het onderwijs, de kerk, die zijn roeping inruilt voor regels.
– Het kind dat zichzelf verlaat om te kunnen overleven – en dat als volwassene nog steeds doet.
Zielverlies begint daar waar je niet meer trouw bent aan wat je diep vanbinnen weet, maar meegaat in wat ‘hoort’.
En dat voelt niet meteen als ‘verkopen’, want er is geen geld, geen podium, geen fanfare.
Maar er is wél verlies.
Verlies van levendigheid.
Verlies van vreugde.
Verlies van richting.
Verlies van waarheid.
Verlies van verbinding met het goddelijke in jou.
En dan komt er iets anders in de plaats.
Niet per se slecht – maar niet van jou.
Het is dan alsof er iets anders door je heen begint te leven.
Iets wat dóet alsof het jij bent, maar jou niet kent.
Je raakt afgestemd op ruis.
Op systemen, machten, projecties.
En je vergeet wie je werkelijk bent.
⸻
Maar een ziel kan niet écht verkocht worden.
Ze is onaantastbaar, onvervreemdbaar.
Ze trekt zich alleen terug als jij haar niet meer uitnodigt.
Als je haar negeert, wegcijfert, laat overschreeuwen.
Maar… ze wacht.
Zij weet wie jij bent.
En zij vergeet jou niet.
Dus de echte vraag is niet:
Heb jij je ziel verkocht?
Maar:
Ben jij bereid haar weer op te halen?
⸻
Want dat vraagt iets.
Niet van je buitenkant,
maar van je binnenkant.
Van je moed.
Van je waarheid.
Van je bereidheid om álles te laten vallen wat niet van jou is.
En om weer te staan,
in het volle licht van wie je bent.
Zonder masker.
Zonder ruilmiddel.
Zonder contract.
Maar met je ziel in de hand.
Liefs,
Yvonne ❤️
Wil jij leven met je ziel in de hand?
Deze afbeelding is een eigen Artprint en verkrijgbaar als set van twee kaarten.
www.kleurendroom.nl
16-8-2025