Blogs en beeld

Het Vredesvuur

Er is een vuur
dat niet brandt maar heelt.
Dat niet vernietigt,
maar herinnert wie je bent.

Tussen licht en leven

Soms vraag ik me af:
zien mensen eigenlijk wel wat het kost,
om bewust te leven?

Niet in geld, of in roem,
maar in innerlijk werk.
In blijven voelen waar anderen weglopen.
In trouw zijn aan wat klopt,
ook als het stil is om je heen.

Liefde gaat door de maag

Sommige zinnen blijven hangen.
Zonder reden,
maar met betekenis.

Liefde gaat door de maag.
En diep vanbinnen weten we:
het klopt.

Wat je eet,
neemt je lichaam op.
Niet alleen als voeding,
maar als trilling.
Als sfeer.
Als emotie.

Goud

Je hoeft niets te bewijzen.
Je bént al kostbaar.

Goud herinnert je aan wie je bent
zonder lagen, zonder strijd.
Het spreekt je waarheid aan
voorbij woorden,
voorbij twijfel.

De Heiligheid van het Lichaam

We zijn het vergeten.
Hoe heilig het is om een lichaam te hebben.
Niet als bezit, niet als machine die moet functioneren —
maar als levend wezen, als tempel van bewustzijn.

Als je werkelijk je ware kleuren toont

Iedereen zegt dat je je ware kleuren mag laten zien.
Tot je het werkelijk doet.

Iedereen zegt dat je voor jezelf mag kiezen.
​Tot je een grens trekt die hen raakt.

Iedereen zegt dat ze je succes gunnen.
Tot het succes niet meer bij hen ligt.

Iedereen zegt dat ze echtheid waarderen.
Tot jouw echtheid hun comfort uitdaagt.

Alles is een poort

Een ervaring. Een ontmoeting. Een oordeel. Een logo.
Zelfs wat je afwees, blijkt een ingang.
Zelfs wat je niet wilde zien, wordt ineens helder.
Niet omdat het veranderd is…
maar omdat jij anders kijkt.

Aqua

Je hoeft niets.
Je mag gewoon zijn.

Een beetje licht,
een beetje blauw,
een beetje jij.

Alles stroomt.
Ook jij.

De stilte voorbij de woorden

We leven in een tijd waarin woorden niet meer genoeg zijn.

Waarin rust en kalmte niet automatisch gelijkstaan aan waarheid.
​Waarin we mogen leren voelen — écht voelen — wat klopt.

Want hoe vaak laten we ons nog meenemen door iemand die beheerst spreekt, bedachtzaam kijkt, ogenschijnlijk ‘bewust’ communiceert? Alsof zachtheid en rust in taal een garantie zijn voor zuiverheid.

Als verdriet viraal gaat

Soms voel je het gewoon:
dat iets wat bedoeld lijkt als medeleven,
eigenlijk vooral angst voedt.

Een persoonlijk verhaal
wordt opeens van iedereen.
We delen en reageren massaal.
Zonder dat we erbij stilstaan, zakt onze energie.

Ik ben een vrouw...

Ik ben een vrouw die leerde voelen
waar ze zichzelf ooit verliet.
In het willen zijn wat een ander nodig had.
In het steeds weer afstemmen op de ander, zonder stil te staan bij wat ik zélf voelde.

Ik leerde glimlachen terwijl mijn hart zich sloot.

Pride. Power. Pure Presence.

Pride. Power. Pure Presence.
(of: waarom ik vandaag een regenboog-tutu draag en mijn ziel laat lachen🌈)

Er zijn dagen dat ik diep ga.
Dagen dat ik mijn hart afpel tot aan het bot.
Dat ik alles voel, zie, draag en doorleef.

De hemel is geen plek.

De hemel is geen plek.
Het is een trilling.
Een frequentie die je ziel herkent…
nog voor je het kunt uitleggen.

Maar als de hemel in ons leeft,
waarom blijven we dan zoeken
naar iets buiten ons?

Er stroomt iets ouds en kostbaars

Er stroomt iets ouds en kostbaars
door iedere moederlijn.
Een fluistering van vrouwen
die ons voorgingen.
Die lachten, zongen, gaven,
en soms ook verdwaalden.
En toch gingen ze door.
Voor het leven. Voor ons.